Verslag vanuit de Alpen (2011)

[bmw328ie21]

Hele leuke foto's
Alleen moet Sven die sticker eraf halen
Is geen potje
Groetjes Monique

[Paulien P.]

Ik wens Ite extra succes toe met zijn motorblok! In de rest heb ik vertrouwen [/quote]


Ook in het blok van Ite heb ik vertrouwen! als dat ding nu nog uit elkaar klapt komt het door zijn rijden

[Lars-Nord]

oooh... I want to be there....

Nice photos.

[323baur]

We hebben dikke lol.
Eta power is helemaal geweldig.
Nu 2600km, dus hij is wel ingereden.
Ik kon Gerrit lekker opdrukken

[Wondermike]

Ik kon Gerrit lekker opdrukken

hehe ik ook

sportbak heb je geen niks aan behalve hier......

[Wondermike]

He alpinisten even laten weten dat ik weer thuis ben.

Reis ging voorspoedig en we hebben Ite en Mathilde nog gezien onderweg.
Het waren 6 fantastische dagen

Later meer......

[Thegs]

Zonde is het hè? We hebben even geleden afscheid genomen van de overigen en ik zit nu achter in de B6 de laatste loodjes richting mijn huis. Het was weer fantastisch (en wat een afsluiter gisteravond )

[Wondermike]

(en wat een afsluiter gisteravond )

What happens in Dornbirn stays in Dornbirn toch

[gerrit323]

What happens in Dornbirn stays in Dornbirn toch

mmhh... nog effe over nadenken

Verder ook veilig thuis aangekomen ... alles voorspoedig verlopen .. fantastische week gehad met jullie allemaal en de mooiste passen kunnen berijden .. nog 360 dagen en we mogen terug .

Dikke pluim voor Sven fantastisch gedaan kerel .. zeker je plaats in de groep waard

Gerrit

[Jeroen]

Ook weer thuis, auto uitgeruimd en eten achter de kiezen.

Allereerst een diepe buiging. Een diepe buiging van respect naar de 30 jaar oude techniek die ons zonder noemenswaardige malheur na 6 dagen van mishandeling gewoon weer netjes heeft thuisgebracht. Wat een lol kun je beleven aan die oudjes!

Vervolgens een dankwoord. Een dankwoord naar de hele ploeg voor het samen tot in de puntjes organiseren van een geweldig uitje, en voor het vormen van een geweldig team en een geweldige vriendenclub. Een vriendenclub die in een super samenwerking (ook met de porto's onderweg!) elkaar begeleidt en behoedt, maar vooral zorgt voor bakken vol plezier zonder enige dissonant. Wederom

Beknopt verslag Alpentoer 2011

Voorbereiding
De Alpentoer voor 2011 begint al maanden voor het daadwerkelijke gebeuren. Gezamenlijk worden routes uitgestippeld en aangepast, hotels gezocht en beoordeeld en wordt een heus roadbook samengesteld en professionele portofoons geregeld. Maar ook de techniek komt aan de beurt. Een ieder voert sowieso nauwkeurig alle denkbare onderhoud uit. Olie verversen, nieuwe filters en rubbers, een kritische blik op ophanging en remmen, afstelling, etc. Vervolgens, als iedereen van mening is dat de auto's er klaar voor zijn, wordt er nog een technische dag georganiseerd waar het team samen met een monteur de auto's nogmaals onder de loep neemt. Eigenlijk kan dan voor elke auto wel weer een (klein) verbeterpuntje worden gevonden, beter voorkomen dan genezen dus dankbaar constateren we wat dingetjes. Ite z'n auto ontbreekt, die krijgt op dat moment een vers 2.7 liter hart. Vervolgens wordt nog een remmentest gepland waarbij de combinatie Wilwood/Ferodo het beste blijkt, maar alle auto's beschikken over voldoende uitrusting voor zwaarder-dan-normaal werk. We zijn er klaar voor!

Team
Vijf equipes die in 2010 al deelnamen, zien we dit jaar weer terug:
Gerrit & Peter (323i Hartge)
Arnold en Durk (Alpina B6 2.
Michel en Rokus (323i Baur)
Ite en Mathilde (327i Baur)
Jeroen en Tamara (323i Baur)
Vorig jaar was Lars uit Noorwegen nog aanwezig maar deze moest helaas wegens andere verplichtingen afhaken voor 2011. Na een strenge en zorgvuldige beoordeling werd de equipe Sven en Gerwin toegelaten met een E21 voorzien van een Alpina B11 motor. Wederom 6 auto's en teams, precies een mooie groep om nog zonder grote risico's en aanpassingen samen te rijden.

Dag 1
's Morgens om 6.00 vertrekken de teams vanuit Venlo, een uurtje later haakt team Hartge aan in Duitsland. Met ca 150 km/u zuidwaarts om zo rond lunchtijd bij Alpina in Buchloe aan te landen. De ontvangst is gastvrij, maar op last van BMW kan men ons niet veel laten zien. We krijgen wel allemaal een pin en wat brochures mee, onder andere een E21 brochure, leuk! Een oude Alpina rot wordt tevoorschijn gehaald om eens kritische naar Arnold's B6 te kijken en wat adviezen te geven, erg leuk en nuttig en een mooi contact is gelegd. Daarna nog een kleine rit om vlakbij de Oostenrijkse grens ons hotel op te zoeken en op het terras neer te strijken voor een welverdiend en flink uit de kluiten gewassen glas bier. Alpentoer 2011 is nu echt gestart!

Dag 2
We zaten al vlak bij de Oostenrijkse grens dus het feest kan zowat gelijk beginnen. Via de Kochelsee en Walchensee rijden we de Achensee pas af en duiken we de oude Gerlospas op. Over de altijd leuke Grossglockner rijden we naar Gmünd. Eigenlijke plan is om daar het Porsche Museum te bezoeken maar we doen het de hele dag al rustig aan dus de tijd is eigenlijk op. Met ook voor dag 3 een vol programma besluiten we de plek waar Ferdinand P. ooit begon zijn legendarische auto's te ontwerpen en bouwen toch maar over te slaan en meer van het rijden te kunnen genieten. Aan het eind van de dag wacht weer een zonnig terras, goed bier en een super maaltijd in ons hotel in Milstatt.

Dag 3
Vandaag dus geen Porsche Museum maar gewoon gelijk weer rijden. Via de mooie en rustige route bovenlangs via Defereggen komen we met een snelle passage bovenin het massief bij de toegang van de Staller Sattel. Een smalle pas die daarom steeds maar in een richting is geopend. Even wachten maar elk uur is deze zuidwaarts van het hele uur tot kwart over elk uur toegankelijk. Erg fraaie pas, hoewel ik denk dat deze noordwaarts gereden nog uitdagender en leuker is, iets wat ik in de toekomst zeker nog eens wil proberen. Via Dobbiaco en Cortina d'Ampezzo rijden we via enkele fraaie pasjes zuidwaarts richting ons hotel in Pozza di Fassa. Onderweg staan we wegens een ongeval nog even vast op de Passo Sella waar we een lid van de Nederlandse ASVH spreken die ook met hun jaarlijkse Europarit bezig zijn. Het hotel in Pozza is something else. Leuk, wat oubollig maar dat zie je vrijwel niet anders in deze contreien. De hotelier heeft wel wat tegen twee mannen op één kamer dus doet alles wat hij kan bedenken om kamers met aparte bedden dan wel eenpersoonskamers (twee eenpersoonskamers voor de prijs van een tweepersoonskamer dan maar) te regelen, hilarisch. Ze verzorgen alleen ontbijt maar een bevriend restaurant iets verderop verzorgt een prima diner. Terug bij het hotel staat de hotelier al klaar om een stukje van zijn gitaarspel ten beste te geven zodat wij geanimeerd een gesprek kunnen voeren aan de bar, dikke pret!

Dag 4
Verdorie wat vliegen die dagen weer om! Vandaag eerst een stuk snelweg en provinciale weg om maar zo snel mogelijk bij de Stelvio te komen, ditmaal rijden we 'm van noord naar zuid (afgelopen jaar andersom) en voor wat extra uitdaging zullen de bijrijders de Stelvio zo rijden, erg leuk en iedereen weet zich goed van deze onverwachte taak te kwijten! Op de Stelvio kijken Peter en Ite of de stroomvoorziening van Ite nog wat extra punch kan krijgen en rijd de rest de zuidkant een keer op en neer, daarna vertrekken we allemaal zuidwaarts om bij Bormio af te slaan richting belastingparadijs Livigno. Via de helemaal geweldige absoluut aan te raden Albulapas gaan we verder richting de Zwitserse Alpen, wegens tijdgebrek snijden we iets af om vervolgens neer te strijken in Breil-Brigels voor de overnachting in wederom een oubollig hotel, helaas nu tegen Zwitserse prijzen maar goed.

Dag 5
In potentie de fraaiste dag van deze trip. Dat wordt het maar ten dele. Over de passen en het rijden helemaal niks te klagen want dat is top, maar omdat het de hele dag regent (tot nu toe hebben we open gereden) bevinden de meeste bergen en passen zich in de wolken. Dus geen fraaie uitzichten en vergezichten, maar wel heerlijk gereden. Via de Oberalppas en de oude Gotthardstrasse een mooi rondje gereden: Süstenpas, Grimselpas en Furkapas. Topronde met alleen wat hindernissen in de vorm van ruim 1.000 (!!) antieke brommertjes die ook dit rondje aan het doen waren. De meesten hilarisch uitgedost (foto's volgen zeker nog), druk, maar ook weer niet hopeloos, gewoon lol. Vervolgens over de recent heropende en fraaie Klausenpas en vervolgens een stuk binnendoor om in Oostenrijk weer een hotel te vinden. Hier wordt traditioneel de laatste avond samen groots gevierd. Ons hotel is sjiek maar niet erg feestelijk dus we gaan het centrum van Dornbirn in. Ite en Mathilde haken vroeg af omdat zij zondag vroeg weg willen, helaas voor hen barst het feest daarna pas echt los. Rokus, die we onlangs nog op krukken zagen, liep bij het zien van een kortgerokte dame de 100 meter sneller dan Ben Johnson en vervolgens werden we nog geteisterd door een groep dames die met hun ondergoed en bussen slagroom zwaaiden. Na een nachtelijk potje voetbal hebben we toch maar de bedden opgezocht omdat er een zware zondag wachtte.

Dag 6
De teams Michel & Rokus en Ite & Mathilde vertrekken iets eerder, de rest ontbijt samen om de reis naar huis te aanvaarden. Doorgaans rijden we zo'n 150 km/u met af en toe een 200+ uitschietertje om es iemand te pesten ofzo haha. Alles verloopt voorspoedig, een minimale file en een paar buitjes maar eigenlijk niks geks. Bij Peppenhoven nemen we weer afscheid en gaat elk zijns weegs. Een paar uurtjes later zetten we de auto weer in de garage. Een complimenteus klopje op het dash heeft de auto wel verdiend, wat heerlijk genoten weer van ons oudje!

--foto's en video's volgen zsm--

[323baur]

Wij zijn ook veilig en snel terug gekomen. Met een ietwat narig gevoel schrijf ik deze posting: het is alweer voorbij.
Wat hebben wij een hoop lol gehad. Zelden heb ik keer op keer met zoveel genoegen getankt.
Op de terugweg heb ik mijn goed ingereden blokje eens goed op de staart getrapt: 203km op de GPS met nog een haartje gas over.
Ik denk dat na nog een keer 3000km er wel 210km/u inzit.
Kwa motor ben ik nu zeer tevreden, bakken koppel en makkelijk op de limiet te rijden.
Vooral het 'jagen' in de bergen is nu echt geweldig leuk en makkelijk om te doen. Gewoon zorgen dat je tussen de 2500 en 4000 rpm zit en je bent er op een easy way makkelijk bij.

Qua reis:
Ik heb echt genoten. Alle deelnemers bedankt voor het geven van vriendschap, tijd en vooral bakken plezier met elkaar. Alle eerdere superlatieven die over de reis en over elkaar zijn gezegd zijn allemaal waar.
Ik kan niet wachten om gewoon weer terug te gaan. Veel passen wil ik graag nog eens andersom rijden.
Ik zal deze week proberen foto's te uploaden, maar 1 weekje vrij geeft gelijk ook dubbel werk voor de opvolgende..(zucht).

[Arnold D]

Ik ben ook weer thuis.
Gerwin hebben we netjes thuis afgezet en waren om 18.30 uur bij mijn vader en hebben daar gegeten.

Heren en dames Alpinisten. Bedankt.
Ik heb me weer enorm vermaakt met dit geweldige gezelschap. Hele mooie passen verreden en genoten van de omgeving. In 6 dagen toch nog even 3450 Km afgelegd zonder noemenswaardige pech.

Op de terugreis zaten we nog in een groep BMW rijders die de promotie dag in Limburg hebben bezocht.

[323baur]

Mooie avatar!

[Peter V.]

Ook ik ben ondertussen al thuisgekomen. Wel onderweg van Gerrit naar huis 45 minuten in de file gestaan bij de nederlandse grens maar helaas.

Van mijn kant uiteraard ook een dikke pluim voor alle deelnemers. Ik heb het reuze naar mijn zin gehad en zeker de verrassing dat de bijrijders ook konden rijden was fantastisch. Al wel wat beeldmateriaal gaan bekijken waarop de vrouw toch enigszins blij is dat ze er niet bij was (wagenziekte).

Ik ga ze langzaam trainen zodat ze tenminste een keertje met een eifel-of ardennentoer meekan.

@Gerwin en Sven, Jullie hebben zeker je sporen verdient met deze tour!

[raymondw]

Hoi Jeroen, Ite, Gerwin, Gerrit en anderen,

Allereerst welkom thuis; zo te zien en te lezen moet het een gewelidig evenement zijn geweest. De Europarit deelnemer die jullie hebben gezien is toevallig deze auto:



Ik heb even kort met de bestuurder geproken over jullie ontmoeting op de Sellajoch; het bleek dat hij achteraan in het veld zat en wat vertraging had opgelopen. Een andere zeer interessante auto is de volgende Carrera, een originele RS 2.7 die nog steeds word gebruikt waarvoor hij ooit is gemaakt. Ik denk dat Arnold het wel lastig gekregen zou hebben.



Jeroen heeft gelijk voor wat betreft de Staller Sattel; rijtechnisch is de stijgende variant een hele leuke; maar je ziet dan weinig van de omgeving. Bovendien zijn er dan nog leukere passen te vinden zoals de Splugen(s)pass tussen Italie en Zwitserland. Als je de rijbeleving inclusief het Panorama meeweegt, kent de dalende (noord-zuid) variant zijn gelijke niet. Dat komt met name door het uitzicht op het Antholzer tal en de Antholzer See. Als ik moet wachten loop ik altijd even naar het oude WWI fort op twee minuten loopafstand van de pashoogte. Dit fort is (nog) toegankelijk en kent nog wat stille getuigen uit die tijd.

Erg jammer dat de weersomstandigheden het uitzicht op het Berner Oberland bij de Furka heeft belemmerd. De Finsteraarhorn (4273mtr) en Schreckhorn (4078mtr) torenen hoog boven de omgeving uit.

BTW: De ASVH verwijderd de kentekens ook niet op haar site; dus ben ik niet roomser als de Paus.