Manitoba wrote: Fri Jul 03, 2020 10:24 am
Daar sluit ik me helemaal bij aan! Ik ben met mijn "verhaaltje" bezig, mooi om te zien hoe de Peugeot 304 ook in mijn leven een (grote) rol heeft gespeeld. Mijn vader is ooit begonnen met een Kever, maar kort daarna 2 x een Peugeot 204, daarna 2 x een 304, een uitstapje naar Mazda met een 616, terug naar Peugeot, 504 en 305. Toen begon z'n "auto van de zaak"-rijtje: Honda Accord, Mazda 626 2.0D, Volvo 340 1,7D (brrr), Ford Scorpio 2.0CL, Ford Scorpio 2.0GL, Mazda 626 2.2i, 2 x Daewoo Espero (the horror...), 2 x Renault Laguna RT/Dynamique om uiteindelijk bij z'n laatste autoliefde Citroën uit te komen, met nog 2 x een lease C5. Daarna, na z'n pensionering nog zelf een C5 en tot slot z'n laatste auto; een C4 Picasso.
My story is about to follow
Greetz,
Walter.
Mazda 323 - 1983; JD-28-LZ
Dit zou mijn eerste auto moeten worden; een "overblijvertje van een oom en tante. M'n ouders waren kort daarvoor gescheiden, moeder zonder rijbewijs en broer Ronald (zoals bekend) in de rolstoel, dus had de familie besloten dat een auto dan wel handig zou zijn. Helaas, na 2 weken, moest hun zoon (mijn neef, dus) zijn auto van de zaak inleveren en had hij de auto van zijn ouders nodig. Na 3 of 4 weken was het dus weer "exit, Mazda 323".
Talbot Horizon 1.5 GLS Special - 1982; HN-18-PK
Niet getreurd: vanuit dezelfde kant van de familie bleek er nog een auto over te zijn. Een witte Talbot Horizon met 1.5 liter dubbele-carburateur. De opa waarvan deze was geweest mocht niet meer autorijden, dus was de Horizon een soort van "over". Het zal 1989 of 1990 zijn geweest. Wat wel bijzonder was, was dat deze Horizon ooit als dealer-demo was besteld door Peugeot-Talbot dealer Van Hees in Vleuten (daar woonde mijn familie). Met electrisch bedienbare ramen en centrale deurvergrendeling. Ding reed best goed (wist ik toen veel...) en ik heb er "handbrake-parallel-parking" mee geleerd
,op een afgeladen vol parkeerterrein...
Jong, snel en wild, was toen ook de slogan van Veronica.... Na een jaar lag de koppakking er helaas tussenuit en dankzij de fors aanwezige roestschade op deze witte schicht was het beter om 'm naar de sloop te brengen. Heb er helaas nergens foto's van, was er toen echt heel trots op
Peugeot 305 GTX - 1987; RK-15-HN
Intussen was ik naast m'n school ook parttime taxichauffeur, en dat verdiende best aardig
en met een klein beetje geleend geld kocht ik in Meerkerk mijn eerste, (grotendeels) zelf betaalde auto: een Rouge Plaisir Peugeot 305 GTX. Ja, die met de 1,9 liter (zonder injectie) met 105PK. Auto kwam uit de lease en was net 4 jaar oud. Volgens mij heb ik er fl.6.500 voor betaald en man, wat was ik trots. Alles er op en er aan, van electrische ramen tot (werkende!) CV met afstandsbediening. Met anthraciet velours beklede stoelen uit de 505 en een electrisch bediend schuifdak. Weet niet wat 'ie woog, maar gang zat er meer dan genoeg in. Zoals ik elders al schreef heb ik hier meerdere berijders van XR3i's, GSi'tjes e.d. het schaamrood op de kaken gereden. Want die donkerrood-metallic ouwe-lullen-bak ging echt rap van z'n plek. Waanzinnig veel plezier van deze auto gehad. Totdat helaas de hoeveelheid water na elke regenbui in met name het dashboardkastje en de voetenruimte rechtsvoor steeds ernstiger werd. Na onderzoek bleek het schutbord meer van beschuit dan van staal weg te hebben en ook de bodemplaat had dergelijke symptomen. Dat was niet heel lang verantwoord meer dus moest ik op zoek naar iets anders. Dat had de Peugeot-dealer in Uden wel voor me:
Peugeot 205 1.1i Jubilée - 1990; YV-01-LF
Net 4 jaar oud, ingeruild op een nieuwe. Die kon de dealer wel voor een mooi prijsje aan mij aanbieden. Ik viel voor het uiterlijk, met het GTi-spoilertje en de lichtmetalen velgjes. Ik had er langer over na moeten denken, want uiterlijk zegt niet alles. Het was een kale XL, in actiemodel Jubilée-uitvoering (striping, spoiler, velgen, achterruitenwisser). Na die luxe en snelle 305 GTX was dit niet-vooruit-te-fikken 1.1i'tje (60 hele pony's, jawel) op z'n zachtst gezegd "ff wennen".... Dat ik wel 's geprobeerd heb de auto op een gelijkwaardige, onoverzichtelijke kruising, komend van rechts een stukje korter te krijgen, zegt denk ik genoeg. Ook toen iets van "jong, snel en wild" (en wat minder verstand, ja ja, I know).
Maar ik ging stage lopen voor m'n HEAO in Amsterdam, had een relatie met een meisje uit mijn toenmalige woon- (en geboorteplaats) Oss, en wilde dus zoveel mogelijk heen-en-weer reizen. En verwende Walter, die al z'n hele studententijd zijn OV-jaarkaart nauwelijks gebruikte, wilde ook dat natuurlijk met de auto blijven doen... Dus:
Ford Sierra 2.3D Special - 1989; XT-81-YZ
Bij een handelaar kon ik uiteindelijk, met bijbetaling van zijn kant, de 205 inruilen op een bordeaux-rode Sierra 2.3D hatchback. Bij het taxibedrijf waar ik werkte, reed ik veel met Scorpio's, dus gek genoeg sprak die Sierra me wel aan. Ding was, ondanks z'n kilometerstand van net bij of net over de 3 ton (!) echt nog netjes en reed echt oké. En komende vanuit de 1.1-205 kon ik wel wennen aan de acceleratie van de 2,3 liter diesel die je beter met een kalender dan een stopwatch kon meten... Ik heb de Sierra een jaar of 2 gehad en er echt probleemloos een ton aan km's mee gereden. Schaam me er niet voor dat ik dat echt een fijne auto vond. Ik verkocht 'm aan een bevriende autohandelaar van vriend Jan, in Groessen. Die verkocht 'm aan een boerenzoon en een week later lag de Sierra op z'n dak in een weiland. RIP, Sierra.
Citroën Xantia 2.0i-16v SX - 1993; GR-HL-68
Auto van een toenmalige goede vriend van me. Ik vond 'm echt mooi en toen hij besloot de Xantia weg te doen omdat hij liever Golf III Variant op grijs kenteken wilde rijden, hoefde ik niet lang na te denken. Ding reed op LPG; intussen woonde ik met mijn vriendin in Amsterdam maar met van beide kanten veel familie in het Brabantse, was zo'n auto op gas best fijn. Ik heb de Xantia slechts iets meer dan een jaar gehad, want bij mijn 2e echte baan, hoorde een lease-auto:
Ford Mondeo Wagon 1.8 TDDi - 1997; TP-NP-62
Foto moet nog een keer komen, maar kan 'm vooralsnog nergens meer vinden. Een brandweerrode Mondeo Wagon, stond al bij mijn werkgever. Anderhalf jaar gewerkt en met deze Mondeo gereden en ook dit vond ik serieus een hele fijne auto. Voor het eerst mee naar Italië op vakantie geweest en 1.300 km aan 1 stuk ging met dat ding uitstekend, zelfs zonder te tanken (!). Niet overdreven snel maar betrouwbaar.
VW Passat VR5 Variant automaat - 1999; XX-FB-59
Overstap naar een andere werkgever betekende een andere lease-auto. Ik kwam er als Accountmanager maar "mocht" met de overgebleven auto van de vorige Sales Director rijden: een zwarte Passat Variant met VR5 motor en Tiptronic-automaat. Wat een kanon was dat, zeg. Als 'ie het deed.... Tot 3 keer toe viel dat hok op de snelweg volledig uit, waarvan 1 keer terwijl ik op een 3-baans snelweg 140 reed op de meest linkerbaan. Niet fijn, ineens alles uit en dan maar zien hoe je in druk verkeer veilig de vluchtstrook bereikt. Maar goed, hele dikke auto, zeker voor een gastje van achter in de 20.
Mazda6 Sedan 1.8i Touring - 2002; 72-LF-FN
Na een jaartje mocht ik mijn eerste lease-auto uitzoeken. Lang getwijfeld over de toen net verse Mondeo 2 en de Seat Toledo. Maar toen kwam Mazda met de eerste
6 en dat vond ik echt een prachtige auto. Besteld in donkerblauw, met 1 maatje groter lichtmetaal dan standaard en DVD-navigatie (met afstandsbediening
). Reed echt mega fijn (zeker na het eerste jaar toen de dealer eindelijk had gevonden waarom dat kreng naar 1 kant bleef trekken) en was Japans-sportief. Verder ook niet foutloos met al snel corroderende velgen en toch wel wat kleine probleempjes. Vond 'm na 4 jaar en 160.000 km overall ook wel wat aan de stugge kant. Een collega van me mocht een jaar eerder dan ik een nieuwe auto, en hij koos de toen net gelanceerde Peugeot 407. Dat Peugeot-bloed kruipt blijkbaar toch ergens waar het niet gaan kan, want toen m'n Mazda einde contract was, koos ik voor:
Peugeot 407 2.0i-16v XS NavTech - 2006; 14-TB-FH
Holy crap, wat was ik hier trots op. Half-leer, 17" lichtmetaal, navi, regen- en lichtsensor en wat een heerlijke auto. Ik geef het eerlijk toe: de 407 was een auto met "you love it, or you hate it"; niks ertussen in en ik was van het you-love-it-kamp. Zelfs nu nog vind ik een 407 in de goede kleur echt een mooie en karakteristieke auto, een echte Peugeot. En ondanks alle horrorverhalen heb ik deze auto 4 jaar lang (tussendoor meegenomen van de ene naar de andere werkgever) echt probleemloos van begin naar einde leasecontract gereden. Ding heeft echt alleen voor regulier onderhoud de werkplaats van Nefkens Hilversum gezien.
Citroën C5 Berline 1.6 THP Dynamique - 2010; 60-LJG-5
Mijn vader was intussen het Citroën-kamp ingereden, en die nieuwe C5 vond ik toch wel echt een hele dikke koets. Relatief gezien ook echt in de leasewereld een goedkope auto, want dat ding zakte bijna door z'n hydractieve vering met alles wat er op en er aan zat. En die 150pk THP-motor zorgde ook voor echt goede prestaties. De eerste 9 maanden in ieder geval, want toen begon het gezeik met rekkende kettingen, kapotte spanners etc.. we all know about de Peugeot-Mini-THP-motoren. En waar Peugeot dat al redelijk snel met een modificatie wist op te lossen bleef Citroën trouw aan de merkwaarde "eigenwijs". Tot na een maand of 3 gekloot met dealer en importeur, zowel mijn werkgever als de leasemaatschappij het beu waren en dat kreng bij de dealer terug door z'n strot hebben geduwd. Dag, Citroën!
Volkswagen Passat 1.4 TSi Comfortline - 2009; 71-JVG-5
Me maar een half jaartje verplaatst in een pool-auto van RTL, deze Passat sedan 1.4 TSi dus. Eigenlijk best een fijne auto, ook nog mee op vakantie naar Italië geweest en daarmee mijn record naar die vakantiebestemming gevestigd. Ik zou met vriend Jan naar Cattolica gaan, 8 dagen. Afspraak was dat ik vrijdag na een teamdag in Loosdrecht naar hem thuis in Nijmegen Noord zou gaan. We zouden een paar uurtjes slapen, 's ochtends rond 4 uur vertrekken. Ik kom daar op vrijdagavond om 21 uur aan, vraag aan 'm: "ben je al klaar met inpakken?". "Bijna", antwoordt hij. Ik zeg: "Opschieten dan, want we gaan." Ietwat verbaasd raapt Jan z'n spullen bij elkaar en om 22:30 uur zitten we in de auto. Om 10 uur de volgende ochtend zit ik op het terras van ons hotel in Cattolica aan een overheerlijke espresso. Ging fijn.
Peugeot 508 Berline 1.6 e-HDi S/S semi-automaat - 2011; 33-SBV-4
Helaas moest de Passat naar iemand anders dus moest ik een andere auto. De 508 was toen net uit en ook dat vond ik een prachtige auto. Alleen mocht ik helaas van de leasemaatschappij en van de RTL-wagenparkbeheerder geen 1.6 THP meer (gek, hè?) dus dan maar een 1.6 eHDi. Laten we zeggen dat het gebrek aan rijplezier niet van dat dieseltorretje kwam... Wel van die gerobotiseerde handbak. Man, man, man, wat een kansloos stuk techniek is/was dat. Hoe krijg je het voor elkaar om zo'n bak consequent en altijd op exact de verkeerde momenten te laten schakelen??? Pfff. Daar had ik echt spijt van. Na iets van 70.000 kilometer liep die bak ook nog op een hoop en moest dus vervangen worden. Maar ja, soms moet je eerst wat pech hebben, voordat je geluk kunt hebben...
Want een collega die net 3 maanden zijn auto in gebruik had genomen, moest weg vanwege een re-organisatie. Ik stond direct bij de wagenparkbeheerder aan z'n bureau: "Een 508 van ongeveer €34k kun jij toch veel makkelijker doorschuiven naar iemand anders dan een..."
BMW f30 320i Efficient Dynamics High Executive - 2013; 94-ZXB-5
Ik had het eindelijk voor elkaar: een BMW ook als daily. Het jaar daarvoor had ik eindelijk mijn e21 gevonden en gekocht. Eindelijk stond er op de oprit, vóór de garage waarin m'n e21 verbleef, ook een BMW. Die hond met die 7 l*llen? Niks vergeleken bij hoe trots ik was. Met leer, 17", Xenon en sitzheizung voor een f30 ook nog best compleet. Ook met deze auto naar Italië geweest trouwens... Helaas op Zwarte Zaterdag waardoor de reisduur heen een trieste 24 en terug een ruime 22 uur heeft bedragen. Gelukkig in een BMW, dat dan weer wel. Op deze auto ben ik echt heel zuinig geweest en toen ik 'm bij m'n vertrek bij RTL helaas in moest leveren, zei de facility manager ook dat het leek alsof die auto net uit de BMW-showroom was komen rijden. Alleen, als ik toen had geweten dat m'n worst-nightmare collega destijds bij RTL ongeveer de sleutels uit mijn "dode RTL-handen" trok, dan had ik van 2 wielen de bouten losgedraaid bij het inleveren...
BMW e46 318 Lifestyle Executive - 2003; 26-NH-FT
Hier al wel een bekende auto van mij, ook uitgebreid besproken. Fijn ding, afgezien van de forse investering in het begin met de verse distributieketting en alles daaromheen, heeft deze auto me nooit in de steek gelaten. Zelfs nog een afneembare trekhaak laten monteren om voor het eerst in mijn leven ons oude Chateau-caravannetje te trekken. Het vinden van een koper viel niet heel erg mee, maar uiteindelijk toch voor best oké geld nog verkocht. Aangezien ik, vooral mede dankzij, namens en door Koos, intussen in het bezit was (en nog steeds ben) van:
BMW e91 325dA M-Edition - 2010; TS-561-B
Geen woorden meer voor nodig, genoeg bekend over deze auto. Waanzinnig blij mee, wat een heerlijk powerhouse is dit. Heeft helaas ook al het nodige aan onderhoud gekost, maar hé, dat is nu vooral een reden dat ik nog langer mag genieten van deze pracht-Bimmer!
Dan zijn er een paar "hobby-auto's" de revue gepasseerd de afgelopen jaren.
De eerste, eigenlijk toen bedoeld als daily voor mijn toenmalige partner, was de hier ook alom bekende:
BMW e21 320/6 - 1981; 17-HL-TX
Bij mijn break-up bij haar achtergelaten, stupid me! Nagenoeg full option met klapramen en airco in 1 van de mooiste e21-kleuren Brasil Braun (hè, Ite?). Jaren later de toenmalige eigenaar opgespoord die 'm weer een paar jaar later aan Ite verkocht. Volgens mij intussen weer terug in die Heimat.
Eerder, ik denk ergens in 2004, was ik enigszins actief op een aantal Peugeot-fora. Daar kwam op een bepaald moment een Ming-blauwe 305 GTX te koop, in mint-conditie.
Peugeot 305 GTX - 1986; PH-22GY
Die besloot ik te kopen, uit nostalgie voor mijn eerste echt eigen auto, de rode 305 GTX. Deze was wel echt mooi en belangrijker nog: er was geen spatje roest op te vinden. Dat was tegelijkertijd ook z'n manco, want ik durfde er eigenlijk nauwelijks mee te rijden. Na 2 jaar toch maar verkocht, omdat 'ie echt alleen maar bij mij in de garage stond.
Ik dacht, echt wel Peugeot-fan zijnde, wat vind ik dan wel leuk waar ik ook mee durf te rijden?
Peugeot 306 Cabriolet Roland Garros - 1998; 63-GTN-9
Ook zo'n auto die ik ook vandaag nog steeds serieus mooi (tijdloos mooi, zelfs) vind: de Peugeot 306 Cabriolet. Echt alles aan die auto klopt, dus toen ik na een aantal van die dingen bekeken te hebben deze Phase II in Roland Garros uitvoering tegen kwam, hoefde ik niet te twijfelen. Met de betrouwbare en redelijk zuinige 1,6i en electrisch bedienbare cabriokap, witte-halflederen bekleding, wat een beauty.
Ook deze Peus heb ik zo'n 2 of 3 jaar gehad. Helaas in mijn top-tijd qua carrière bij RTL, waardoor ik er echt nauwelijks mee reed. Ik weet nog dat in 1 van die jaren tussen 2 APK-keuringen, het verschil in kilometerstand maar 400km bedroeg. Dat vond ik echt zonde van de auto en 1 van de Peugeot-forumleden zeurde al langere tijd aan m'n kop of ik die 306 Cabriolet niet wilde verkopen... Knoop doorgehakt en aan hem verkocht. Belt 'ie me 2 weken later op, of ik een set nieuwe ruitenwisserbladen wilde betalen, want die waren versleten en dat had ik bij de verkoop niet gemeld. Ik was meteen klaar met dat Peugeot-volk....
En in 2011 is het dan verder gegaan met mijn e21 verhaal. Da's hier meer dan genoeg bekend, dus...
Rode draad in dit verhaal? Geen idee, anders dan dat ik blijkbaar een zwak heb voor rood metallic, waarbij sommige delen die van staal zouden moeten zijn meer weg hebben van beschuit....
Greetz,
Walter.
nee om één of andere reden ook nooit in mij opgekomen.
