Met enige regelmaat blijkt dat er de nodige misvattingen zijn ten aanzien van verzekeringen. Een poging om wat dingen op een rij te zetten, een hele berg waarschuwingen tegen het soms malafide verzekeringsgilde, doe er je voordeel mee.
Oldtimerverzekering?
Tegenwoordig zijn er al behoorlijk veel mogelijkheden om een auto vanaf 15 of 20 jaar oud voordelig te verzekeren met een hobby- of oldtimer verzekering. Voor onze E21’s gaat zo’n verzekering in elk geval op. Dat scheelt leuk geld en dat heeft te maken met het feit dat men er bij de vaststelling van de risico’s voor het bepalen van de premie vanuit gaat dat de auto ook als liefhebberij wordt gebruikt. Ofwel, veel verzekeringen hanteren een maximaal aantal kilometers (bijvoorbeeld te controleren op basis van APK rapporten) of sluiten woon-werk gebruik uit. Dat laatste kan best ingrijpend zijn en je verzekering aanleiding geven om niet uit te keren als je maandagochtend om 8.00 een aanrijding hebt op de A1!
Verder is het raadzaam om op een paar zaken te letten (zie ook verderop). Bepaalde prijsvechters hebben al een niet heel beste naam en daarvan zijn gevallen bekend wanneer men na claimen ineens het taxatierapport niet accepteert of er gesteggel ontstaat over waarde of dekking. Sowieso is het raadzaam een rechtsbijstandverzekering te hebben. Meestal heb je die al, maar dekt deze ook verkeers- en verzekeringskwesties? Even checken maar, dan heb je wat achter de hand mocht je in strijd raken met een andere bestuurder of een verzekeraar.
E21 fanaten in Nederland meldden recent goede ervaringen met de volgende verzekeraars en tussenpersonen: Diks, Voogd & Voogd, De Europeesche, Turien & Co, Univé, Dekra en Sibma Assurantiën.
Allrisk?
Eigenlijk een no-brainer, zeker met het relatief lage verschil tussen de premies voor WA, WA+ (WA plus brand en diefstal, ook wel beperkt casco) en All Risk (cascodekking). Voor dat kleine verschil ben je tenminste ook gedekt voor het verlies dat je lijdt als je zelf eens iets overkomt zoals overvallen worden door plotselinge gladheid. Je kunt er niets aan doen maar anders ben je ook de waarde van je auto gewoon kwijt en is alleen de schade aan eigendommen van derden gedekt.
Taxatie of dagwaarde?
Met de keuze voor een all risk oldtimerverzekering zijn we er nog niet, want dan gaan we met zekerheid een conflict met de verzekeraar tegemoet. En dat heeft alles te maken met het fenomeen dagwaarde, een instrument dat bij verzekeraars erg geliefd is om de premie laag te houden. De dagwaarde heeft namelijk in de meeste gevallen geen enkele relatie met de waarde van je auto! Al van de schrik bekomen? De dagwaarde start met de nieuwwaarde van je auto waarop veelal jaarlijks afgeschreven wordt. Denk dus niet dat als een nette 323i tegenwoordig 8.000 euro kost, jij een dagwaarde van 8.000 euro uitgekeerd zal krijgen. Het is veel waarschijnlijker dat je een dagwaarde van 1.000 euro voor een 30 jaar oud stuk blik krijgt uitgekeerd. Ook al ben je all risk verzekerd, het maakt dus niets uit wie de veroorzaker is. Als een bellende leaserijder bij jou achterop rijdt krijg je evengoed de dagwaarde en schiet je er dus fors bij in.
Let op: die dagwaarde is echt niet alleen met oudjes een probleem, men schrijft in veel gevallen alle auto’s versneld af. Minder uit te keren dus we kunnen met een concurrerende premie adverteren. Als voorbeeld: mijn E36 M3 heeft bij meerdere grote verzekeraars een dagwaarde van minder dan 4.000 euro. Hoeveel nog enigzins fatsoenlijke M3’s weet jij te koop voor rond de 4.000 euro?
Daar zijn oplossingen voor en dan met name de taxatiewaarde: een onafhankelijke expert stelt de waarde van de auto vast op basis van de conditie van de specifieke auto en de mogelijkheden en kosten om de auto te vervangen door een vergelijkbaar object. Heb je een nette, ongelaste originele E21 dan heeft deze dus een hogere waarde dan een opknapper, maar het moet gek lopen wil de taxatiewaarde gelijk of lager dan de dagwaarde uitkomen. Altijd laten taxeren dus! Een taxatie kost doorgaans 100-130 euro en voor dat geld heb je duidelijkheid.
Sommige verzekeraars bieden ook nog aan om de aanschafwaarde te vergoeden voor een periode van 1, 2 of 3 jaar. Ook een prima oplossing, maar houd rekening met eventuele aanpassingen aan de auto of veranderingen in de markt waardoor deze optie evengoed niet meer dekkend kan zijn.
Taxatie door wie?
Volgende obstakel. Het is namelijk zo dat verzekeraars nogal eens eisen stellen aan de taxateur. Lidmaatschap van een bepaalde branche-organisatie als de TMV of de VRT bijvoorbeeld. Voordat je een taxateur kiest is het dus wel handig om dit bij je verzekering na te vragen anders geef je ze een reden om bij claimen alsnog het taxatierapport af te wijzen (taxatie of taxateur niet te erkennen). Verzekeraars blijven tenslotte onderwereld.
Ik houd zelf altijd aan dat ik een origineel taxatierapport verstrek aan mijn verzekering en ze vraag schriftelijk te bevestigen dat zij het rapport hebben ontvangen en accepteren. Zo zijn er verzekeraars die wel tegen taxatiewaarde verzekeren, maar geen kopie van het rapport hoeven te krijgen. Daarmee geef je ze een reden temeer om op een later tijdstip te zeggen dat ze het rapport niet accepteren en daar kan men dan uiteenlopende redenen voor aandragen. Wees gewaarschuwd. Oh en laat vastleggen hoe lang een taxatie geldig blijft (doorgaans 2 of 3 jaar) en wat er gebeurt met een verlopen taxatie. Genoeg maatschappijen die dan gelijk weer terugkeren naar dagwaarde!
Aanvullende eisen
Het gaat vast je hobby niet worden, maar neem wel je verzekeringspapieren en de polisvoorwaarden door. Er kan bijvoorbeeld zomaar in staan dat voor auto’s met een taxatiewaarde van meer dan 10.000 euro een klasse 2 alarm verplicht is. Als je dat over het hoofd ziet en je auto wordt gestolen terwijl je geen gecertificeerd alarm hebt, dan geef je de maatschappij wederom een reden om niet uit te hoeven keren. Ook al heeft men dat niet uitdrukkelijk gemeld bij afsluiten, als het in de voorwaarden staat heb je eraan te voldoen. Houd ook in de gaten hoe vaak het alarm gekeurd moet worden, meestal is dat eens per jaar of eens in de 2 jaar.
